Մայիսի 7, 2019natalimovsisyanԹողնել մեկնաբանություն
Կար չկար մի վագր կար։ Նա շատ ուրախ կենդանի էր։ Ողջ օրը ծիծաղելի պատմություններ էր պատմում, կարդում ու ժպտում։ Բոլոր երեխաները շատ էին սիրում նրան։ Քանի որ վագրը գրեթե միշտ ժպտում էր, նրան ասում էին ժպտացող վագր։ Մի օր էլ նա պարզապես դադարեց ժպտալ։ Բոլորն անհանգստացան։ Պարզվեց, որ մի շատ տխուր պատմություն է կարդացել և այլևս տրամադրություն չունի ժպտալու։ Երեխաները սկսեցին նրան այլևս չայցելել։ Վագրին այլևս ոչ ոք չէր տեսնում։ Մի օր էլ երեխաները խաղում էին այգում, և նրանց մոտեցավ վագրը՝ ժպիտը դեմքին։ Երեխաները շատ ուրախացան նրան տեսնելով։ Այդ օրվանից վագրը չէր դադարում ժպտալ։ Այդպես էլ ոչ ոք չհասկացավ՝ ինչ էր կատարվել։
ԵՍ Ժպտացող վագրը
Опубликовано
էրիկ Օհանյանի բլոգ 