Մի գեղեցիկ աշնանային գիշեր ես և իմ հայրիկը գնացինք անտառ,որպեսզի տեսնեինք աշնանային անտառի գիշերվա գեղեցկությունը: Մենք հասանք անտառ: Մեր առջև բացվեց հրաշալի տեսարան՝ ծառերը իրենց ամբողջ գունազարդ գեղեցկությամբ երևում էին Լուսնի լույսի ներքո, երկնքում շողում էին աստղերը, մեղմ փչում էր քամին և շոյում էր մեր դեմքերը, հեռվում լսվում էր լուսատիտիկի ճռռոցը և տերևների խշխշոցը վոտքերի տակ: Իմ հայրիկ վրանը բացեց և մենք մտանք վրանի տակ և սկսեցինք վախենալու պատմություներ պատմել, երբ պատմություները վերջացան և պատմելու բան էլ չկար, պարկեցինք քնելու: Հետո մենք մի քանի հետաքրքիր նկար արեցինք աշնան գունազարդ պատկերների և վերադարձանք տուն:
🌿🍂ԱՇՈՒՆ ԳԻՇԵՐ🍁🍃
Опубликовано
էրիկ Օհանյանի բլոգ 